Archeologen in Irak hebben de resten opgegraven van een 4.500 jaar oude Sumerische tempel gewijd aan Ningirsu, de Mesopotamische god van de lentedonder, zo heeft het British Museum gemeld;
De lang verloren gegane tempel werd gebouwd van moddersteen en was het spectaculaire middelpunt van de oude stad Girsu, nu een archeologische site die bekend staat als Tello.
"In het hart van de stad Girsu hebben we ontdekt — en zijn we nog steeds aan het opgraven — een van de belangrijkste heilige ruimtes van heel het oude Mesopotamië: een tempel gewijd aan de hoofdgod van Girsu," zei Sebastien Rey (opent in nieuw tabblad) , een conservator van het oude Mesopotamië en hoofdarcheoloog van het British Museum in Londen, in een presentatie (opent in nieuw tabblad) van de bevindingen.
Girsu was een bruisend cultureel centrum in het hart van Mesopotamië — een breed gebied tussen de rivieren Eufraat en Tigris dat Irak, Oost-Syrië, Zuidoost-Turkije, een deel van West-Iran en Koeweit omvat, en waar enkele van de eerste beschavingen ontstonden. De Sumeriërs waren mogelijk de oudste beschaving ter wereld en de eersten die een religie en een wetboek instelden.
De Franse archeoloog Ernest de Sarzec ontdekte de resten van Girsu voor het eerst in 1877 en verwijderde alle artefacten die hij kon vinden, waaronder een 4000 jaar oud standbeeld van de Sumerische koning Gudea, die over de stad heerste aan het eind van het derde millennium voor Christus. Meerdere conflictperioden hebben wetenschappers er ook van weerhouden toegang te krijgen tot de site in de provincie Dhi Qar in Zuid-Irak. Rey en zijn team konden zich echter niet aan het idee onttrekken dat Girsu nog meer geheimen te onthullen had.
"Na de Tweede Wereldoorlog en de jarenlange conflicten die later in Irak volgden, raakte de site van Girsu in semi-vergetelheid," zei Rey. "Het is niet fantasievol om vandaag te zeggen dat Girsu waarschijnlijk een van de belangrijkste erfgoedsites ter wereld is waar maar heel weinig mensen vanaf weten."
Nu, meer dan een eeuw nadat archeologen de opmerkelijke site voor het laatst onderzochten, heeft Rey's team de enorme tempel blootgelegd. Archeologen gebruikten teledetectietechnieken om kenmerken van de onder zand en andere afzettingen bedolven site bloot te leggen. Ze maakten ook digitale hoogtemodellen om te begrijpen hoe het landschap is veranderd sinds de opgravingen van de 19e eeuw;
"Na vijf seizoenen van opgravingen op de tempelplaats konden we een groot deel van dit oude heiligdom blootleggen, waaronder het binnenste heiligdom, een ceremonieel plein, een binnenmuur met een poort, en we konden ook een deel van de ommuring van het religieuze complex identificeren en opgraven, inclusief een monumentale poort," zei Rey.
De tempel, die in oude inscripties Enninu of de "Witte Dondervogel" wordt genoemd, herbergde het heilige beeld van de heldendondergod Ningirsu, een van de belangrijkste goden van het Soemerische pantheon. De Sumeriërs geloofden dat Ningirsu de macht had over de lentedonder, regenbuien en overstromingen, en ook het bevel had over de ploeg en het ploegen van het land, aldus het British Museum (opent in nieuw tabblad) .
Opmerkelijk is dat de pas opgegraven muren rond de heilige plaats perfect overeenkomen met een kaart die in het standbeeld van koning Gudea is gekerfd en die tijdens de vroege opgravingen is gevonden;
"Enninu, de Witte Dondervogel, is de oudste tempel waarvoor we gedetailleerde inscripties hebben — een archaïsch plan dat in het beeld van de koning is gekerfd," zei Rey. "We konden onze theorie testen door een reeks opgravingspeilingen te doen en bijvoorbeeld de fundamenten van een tempelpoort te identificeren, precies waar we voorspelden dat de tempelpoort zou zijn, volgens het 4000 jaar oude plan."
