Archeologen in Italië leggen een 1600 jaar oude begraafplaats bloot met daarin de resten van zuigelingen, kinderen en geofferde puppy's.
Sommige van de begravingen hebben ongewone kenmerken — zoals een kind begraven met een blok in de mond, wat suggereert dat mensen bang waren dat ze "revenants" konden worden — lijken die herleven na de dood, zeiden archeologen. Analyse van de begravingen geeft aan dat veel van de doden aan malaria leden;
In 2018 werd door lokale personen gesuggereerd dat dit kind mogelijk werd gezien als een vampier, maar nieuw onderzoek suggereert dat dit onjuist is. Het idee dat het kind een vampier zou zijn begon onder de lokale bevolking die het de "Vampier van Lugnano" noemde en dit idee werd verspreid door de media. Sindsdien hebben archeologen meer tijd gehad om beter te begrijpen hoe het kind precies gezien kan zijn: een mogelijke revanche.
De begraafplaats bevindt zich in de ruïnes van een Romeinse villa op de archeologische site van Poggio Gramignano, in Midden-Italië, die dateert uit de vijfde eeuw na Christus, een tijd waarin het West-Romeinse Rijk ineenstortte. Tegen die tijd hadden veel mensen in het Romeinse Rijk zich bekeerd tot het christendom.
Opgravingen op de site begonnen in de jaren 1980 en gaan nog steeds door. Sindsdien hebben archeologen een groot aantal hondenresten opgegraven, waaronder veel puppies. Hondengraven uit deze periode "worden vaak geassocieerd met kinderen als grafbeschermers en puppies zouden een bijzonder levendig en fris offer zijn geweest met misschien meer potentie voor remedie voor de gemeenschap," vertelde David Soren (opent in nieuw tabblad) , een professor in de antropologie aan de Universiteit van Arizona die een van de teamleiders is, in een e-mail aan Live Science.
Sommige kinderen werden op ongewone manieren begraven. Eén kind had bijvoorbeeld een stuk specie in zijn mond, en anderen schijnen begraven te zijn met hun ledematen bezwaard met stenen. "Er was een enorme angst voor wrekers en voor mysterieuze krachten [zoals heksen] die de geesten van de doden voor hun eigen doeleinden zouden kunnen gebruiken," zei Soren. Angst voor de ondoden was gemeengoed onder zowel christenen als niet-christenen uit deze periode.
Uit analyse van de menselijke resten blijkt dat velen van hen aan malaria leden. Deze uitbraak kan de mensen ook hebben beïnvloed om kinderen op deze manier te begraven. "Stenen in de mond of over het lichaam om het te verzwaren werden gezien als apotropaics [met de kracht om het kwaad af te wenden] om de nog niet getroffen gemeenschap te beschermen," aldus Soren;
Rond deze tijd was er "een gevoel van een constante strijd met het bovennatuurlijke en het is niet verrassend om zulke dingen te zien op een begraafplaats waar mensen te maken hadden met een ernstige uitbraak van malaria," vertelde William Bowden (opent in nieuw tabblad) , een hoogleraar klassieke talen en archeologie aan de Universiteit van Nottingham in het Verenigd Koninkrijk die niet betrokken was bij het onderzoek, in een e-mail aan Live Science.
Een belangrijk aspect van deze site is hoe zorgvuldig hij werd opgegraven, vertelde John Pearce (opent in nieuw tabblad) , hoofddocent archeologie aan King's College London, in een e-mail aan Live Science. Deze zorgvuldigheid maakt een gedetailleerde reconstructie mogelijk van de rituelen die werden uitgevoerd op de overledenen, aldus Pearce.
