Overheids- en militaire geheimen kunnen variëren van angstaanjagend tot amusant tot ronduit absurd, maar de meeste zijn niets minder dan intrigerend. Van een geheim U.S. Air Force project om een supersonische vliegende schotel te bouwen tot een nu beroemd onderzoeksprogramma uit de Tweede Wereldoorlog dat de eerste atoombommen produceerde tot een plan om gedomesticeerde katten te trainen om de Sovjet-Unie te bespioneren, hier zijn 24 geheime militaire en CIA geheimen.
Project 1794
Eind 2012 maakte de Amerikaanse luchtmacht een schat aan documenten openbaar, waaronder gegevens over een geheim programma om een vliegende schotel te bouwen die bedoeld was om Sovjetbommenwerpers neer te halen. Het ambitieuze programma, genaamd Project 1794, werd gestart in de jaren 1950, en een team van ingenieurs kreeg de opdracht een schijfvormig voertuig te bouwen dat zich met supersonische snelheid op grote hoogte kon verplaatsen.
De vrijgegeven documenten onthullen plannen voor het vliegtuig om een topsnelheid van Mach 4 (vier keer de geluidssnelheid) en een hoogte van 30.480 meter te bereiken. De geschatte kosten van het project waren meer dan 3 miljoen dollar, wat in de huidige dollars meer dan 26 miljoen dollar zou zijn.
Project 1794 werd in december 1961 geannuleerd nadat tests hadden aangetoond dat het ontwerp van de vliegende schotel aërodynamisch onstabiel was en waarschijnlijk oncontroleerbaar zou zijn bij hoge snelheden (laat staan bij supersonische snelheden).
Project Iceworm
In de jaren zestig begon het Amerikaanse leger aan een geheime missie om een reeks mobiele lanceerinstallaties voor kernraketten te bouwen onder de ijskap van Groenland. Het doel was om middellangeafstandsraketten dichtbij genoeg te huisvesten om doelen in de Sovjet-Unie aan te vallen.
Het programma kreeg de codenaam Project Iceworm, maar om de haalbaarheid ervan te testen, lanceerde het leger in 1960 een dekmantelonderzoeksproject met de naam "Camp Century". Onder dit mom bouwden ingenieurs een netwerk van ondergrondse gebouwen en tunnels, waaronder woonverblijven, een keuken, een recreatiezaal, ziekenboeg, laboratoria, voorraadkamers, een communicatiecentrum en een kerncentrale.
De basis, die geheim werd gehouden voor de Deense regering, functioneerde zeven jaar lang. Het programma werd in 1966 geannuleerd nadat verschuivend ijs voor onstabiele omstandigheden zorgde. Vandaag liggen de verpletterde resten van Project Iceworm begraven onder de Arctische sneeuw.
Project MK-ULTRA
Tijdens de Koude Oorlog startte de CIA Project MK-ULTRA, een geheim en illegaal menselijk onderzoeksprogramma om potentiële mind-control systemen te onderzoeken. De uitvoerders van het programma onderzochten de effecten van hypnose, biologische agentia en drugs, zoals LSD en barbituraten, op menselijke proefpersonen. Sommige historici suggereren dat het programma was ontworpen om een mind-control systeem te ontwikkelen dat kon worden gebruikt om de hersenen van potentiële moordenaars te "programmeren". [De 10 gekste militaire experimenten].
In 1973 beval toenmalig CIA-directeur Richard Helms dat alle documenten van Project MK-ULTRA zouden worden vernietigd, maar enkele jaren later werd een formeel onderzoek naar het programma ingesteld. Het project werd de basis voor verschillende films, zoals "The Manchurian Candidate" en "The Men Who Stare at Goats".
Area 51
Bijna geen enkele andere locatie heeft zoveel aandacht gekregen van samenzweringstheoretici en UFO-enthousiastelingen als Area 51, een afgelegen woestijngebied bij Groom Lake in Nevada, ongeveer 134 kilometer ten noordwesten van Las Vegas. De intense geheimhouding rond de basis prikkelde de verbeelding van mensen, en Area 51 werd vaak in verband gebracht met paranormale activiteiten, waaronder alomtegenwoordige theorieën die suggereerden dat Area 51 aliens en UFO's verborg.
In juli 2013 werd in vrijgegeven documenten van de CIA voor het eerst het bestaan van Area 51 erkend, en werd bevestigd dat de topgeheime locatie werd gebruikt om verschillende spionagevliegtuigen te testen, waaronder het bekende U-2 verkenningsvliegtuig.
Hoewel Area 51, een onderdeel van de Edwards Air Force Base in het naburige Californië, nooit als geheime basis is bestempeld, behoorden het onderzoek en de activiteiten die er plaatsvonden tot de strengst bewaakte geheimen van het land.
Project Grudge
Hoewel Area 51 geen topgeheime basis was om buitenaardse wezens te bestuderen, bestudeerde de Amerikaanse luchtmacht wel het bestaan van UFO's. Project Grudge was een kortstondig programma dat in 1949 van start ging om ongeïdentificeerde vliegende objecten te bestuderen. De missie volgde op een eerder programma, bekend als Project Sign, dat begin 1949 een rapport publiceerde waarin stond dat, hoewel sommige UFO's echte vliegtuigen leken te zijn, er niet genoeg gegevens waren om hun oorsprong vast te stellen. [Top 10 Staten voor UFO-waarnemingen].
Critici van Project Grudge zeiden dat het programma alleen tot doel had UFO-rapporten te ontkrachten en dat er maar weinig echt onderzoek werd gedaan. In zijn boek over dit onderwerp schreef Edward J. Ruppelt, luchtmachtkapitein en directeur van Project Grudge: "Er is niet veel studie van de oude UFO-dossiers voor nodig om te zien dat de standaard inlichtingenprocedures niet werden gevolgd door Project Grudge. Alles werd geëvalueerd in de veronderstelling dat UFO's niet konden bestaan. Wat je ook ziet of hoort, geloof het niet."
Operatie Paperclip
In september 1946 gaf president Harry Truman toestemming voor een programma genaamd Operatie Paperclip, dat tot doel had na de Tweede Wereldoorlog wetenschappers uit Nazi-Duitsland naar de Verenigde Staten te lokken. Ambtenaren van het Office of Strategic Services (de voorloper van de CIA) rekruteerden Duitse wetenschappers naar Amerika om het land te helpen bij zijn naoorlogse inspanningen, die er ook voor zouden zorgen dat waardevolle wetenschappelijke kennis niet in handen zou komen van de Sovjet-Unie of het verdeelde Oost- en West-Duitsland.
De beroemdste rekruut van Operatie Paperclip was raketwetenschapper Wernher von Braun, die de Apollo-missies van de NASA zou leiden.
Operatie Northwoods
De gespannen relatie tussen de Verenigde Staten en Cuba tijdens de Koude Oorlog bracht de Central Intelligence Agency (CIA) ertoe een reeks bizarre plannen uit te werken om het regime van Castro ten val te brengen. Terwijl het doel van de meeste van deze geheime operaties (zoals Operation Mongoose) was om Fidel Castro zelf te vermoorden, waren andere plannen erop gericht om een totale oorlog tussen de VS en Cuba uit te lokken, aldus deskundigen;
In 1998 publiceerde het National Security Archive (NSA) — een niet-gouvernementele organisatie die informatie publiceert die beschikbaar is gesteld via de Freedom of Information Act — vrijgegeven documenten met betrekking tot Operatie Northwoods. Het plan, bedacht in 1962 door de Joint Chiefs of Staff (geüniformeerde leden van het Amerikaanse Ministerie van Defensie die de president en anderen adviseren), omvatte het plegen van gewelddaden tegen Amerikaanse en Cubaanse burgers en vervolgens de Cubaanse regering de schuld geven van deze daden, volgens de NSA-documenten. Deze daden, waaronder gefingeerde terroristische aanslagen in Amerikaanse steden, het kapen van vliegtuigen en het tot zinken brengen van boten vol Cubaanse émigrés op weg naar de VS, zouden vervolgens worden gebruikt om een oorlog met Cuba te rechtvaardigen, aldus de documenten.
De regering Kennedy zag de dwaasheid van Operatie Northwoods in en verwierp het, volgens nieuwsberichten.
Manhattan Project
Een van de bekendste geheime onderzoeksprogramma's is het Manhattan Project, dat uiteindelijk de eerste atoombommen ter wereld opleverde. Het project begon in 1939 en was gehuld in geheimzinnigheid terwijl fysici de potentiële kracht van atoomwapens onderzochten. Van 1942 tot 1946 leidde generaal-majoor Leslie Groves van het U.S. Army Corps of Engineers het Manhattan Project.
De eerste atoombom werd op 16 juli 1945 om 5.30 uur tot ontploffing gebracht tijdens de zogenaamde Trinity-test op de luchtmachtbasis Alamogordo, 193 km ten zuiden van Albuquerque, N.M. De explosie veroorzaakte een paddestoelwolk van 12.200 meter hoog en de explosieve kracht van de bom was gelijk aan meer dan 15.000 ton TNT.
Een maand na de Trinity-test werden twee atoombommen afgeworpen op Hiroshima en Nagasaki in Japan in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog. Tot op heden blijven de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki de enige toepassingen van kernwapens in een oorlog.
Operatie Gladio
Tijdens de Koude Oorlog ontwikkelde de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie, of NAVO, een geheim plan om Europa "veilig" te houden in geval van een Sovjetinvasie. Het plan, bekend als Operatie Gladio, riep op tot de vorming van geheime legers of "stay-behind" organisaties in vele NAVO-landen, waaronder Italië, België en Frankrijk, volgens vrijgegeven documenten.
De missie van de geheime legers was simpel: Voorbereiden op een mogelijke communistische overname en een gewapend verzet leiden als zo'n overname zou plaatsvinden. In sommige landen bestond de "voorbereiding" op een Sovjetinvasie uit spionage en het hamsteren van munitie.
En deze clandestiene legers werden niet alleen geheim gehouden voor de Sovjet-Unie. Hooggeplaatste regeringsfunctionarissen in landen waar de legers opereerden waren soms niet op de hoogte van het bestaan van de legers. De toenmalige Italiaanse premier, wijlen Giulio Andreotti, onthulde in 1990 informatie over het geheime leger van Italië uit de Koude Oorlog (bekend als Gladio) en werd daarmee de eerste leider van een NAVO-land die een van deze strijdkrachten publiekelijk erkende. Gedeclassificeerde documenten over de achtergebleven legers van de NAVO zijn toegankelijk via The Black Vault, een website die gedeclassificeerde documenten toegankelijk maakt voor het publiek.
My Lai Massacre
In maart 1968 vermoordden Amerikaanse soldaten honderden ongewapende burgers in het Zuid-Vietnamese gehucht My Lai, volgens verslagen van het bloedbad waarin schrijnende moorden op minstens 300 vrouwen, kinderen en bejaarden worden beschreven.
Legerfunctionarissen slaagden erin de massamoord een jaar lang in de doofpot te stoppen voordat een onderzoeksjournalist van de Associated Press (AP) de gruweldaad in november 1969 onder de aandacht van het Amerikaanse volk bracht. Naar aanleiding van de nieuwsberichten werd een officieel onderzoek ingesteld naar de gebeurtenissen in My Lai, dat in maart 1970 werd afgerond. Het onderzoek resulteerde in strafrechtelijke aanklachten tegen 14 officieren van het Amerikaanse leger, die op één na allemaal werden vrijgesproken. Gedeclassificeerde documenten over het onderzoek zijn beschikbaar bij de Library of Congress.
In de nasleep van het bloedbad in My Lai richtte het Pentagon een werkgroep op, bekend als de Vietnam War Crimes Working Group, die incidenten onderzocht die vergelijkbaar waren met de moorden in My Lai. Die groep verzamelde meer dan 9.000 pagina's met documenten over misdaden door Amerikaanse troepen tijdens de Vietnamoorlog, waarvan vele in de jaren 90 werden vrijgegeven. Deze en andere vrijgegeven documenten over misdaden tijdens de Vietnamoorlog zijn toegankelijk via het Nationaal Archief.
Operatie wastobbe
Geheime legers bestonden ook in de Verenigde Staten tijdens de Koude Oorlog. In 2014 onthulden vrijgegeven documenten van de Amerikaanse luchtmacht en het Federal Bureau of Investigation (FBI) een plan uit 1950 voor een "geheime inlichtingen- en ontsnappingsoperatie in Alaska."
Het plan, dat de bijnaam "Operatie wastobbe" kreeg, voorzag in de opleiding van gewone Alaskanen in codering, decodering en andere spionagetechnieken, zodat zij de vijand konden bespioneren in geval van een Sovjetinvasie van Alaska. Hoewel een dergelijke invasie nooit heeft plaatsgevonden, werden volgens nieuwsberichten in totaal 89 "agenten" voor dit doel opgeleid;
Oleg Penkovsky
Oleg Penkovsky was een hooggeplaatste militaire inlichtingenofficier van de Sovjet-Unie die tijdens de Koude Oorlog werkte als spion voor de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Penkovsky staat vooral bekend om zijn rol in de Cubaanse Raketcrisis van 1962, toen hij de Amerikaanse regering waardevolle informatie verstrekte over de mogelijkheden van de Sovjet-raketten die op Cuba waren geïnstalleerd.
De spion werd uiteindelijk opgespoord door zijn collega's van de Sovjet-inlichtingendienst, beschuldigd van verraad en geëxecuteerd in 1963. Er zijn echter mensen die geloven dat Penkovsky slechts een afleiding was die misschien valse informatie over de wapencapaciteiten van de Sovjet-Unie doorgaf aan agenten van de Amerikaanse inlichtingendienst. Sommigen wijzen op vrijgegeven documenten waarin de door Penkovsky verstrekte inlichtingen worden beschreven als bewijs dat de spion echt trouw was aan de Sovjet-Unie.
Akoestische Kitty
Uit een rapport uit 1967 blijkt dat de CIA miljoenen dollars uitgaf in een poging gedomesticeerde katten te trainen om de Sovjet-Unie te bespioneren. Ja, dat leest u goed. Het programma, Acoustic Kitty genaamd, bestond uit het implanteren van elektronische spionageapparatuur in levende katten en ze vervolgens te trainen in het "afluisteren" van nietsvermoedende rivalen uit de Koude Oorlog.
Als u niet gelooft dat dit belachelijke programma bestond, kunt u er meer over lezen in dit memorandum, gepubliceerd door het National Security Archive.
De verloren bom van Groenland
In 1968 stortte een Amerikaanse B-52 bommenwerper met vier waterstofbommen aan boord tijdens een routine (maar geheime) missie neer bij de luchtmachtbasis Thule in Groenland. In de nasleep van de crash lanceerden Amerikaanse en Deense ambtenaren een project om radioactief puin op te ruimen en de verspreide stukken van de kernbommen te verzamelen. Jaren later vroegen nieuwsberichten uit Denemarken en de VS zich echter af of alle vier de bommen werkelijk waren gevonden. [Foto's: Top-Secret, Koude Oorlog-Era militaire basis in Groenland].
In 2008 publiceerde de BBC een artikel op basis van vrijgegeven documenten over het ongeluk in Thule, waarin werd beweerd dat een van de vier waterstofbommen nooit op de plaats van het ongeluk is geborgen. Deze bewering van een gerespecteerde publicatie was voor de Deense premier aanleiding om een nieuw onderzoek te vragen naar de geheime documenten die voor het BBC-verslag waren gebruikt. Dat onderzoek, geleid door de Deense geleerde Svend Aage Christensen, wees uit dat het verslag van de BBC niet gebaseerd was op nieuwe geheime informatie (het was gebaseerd op eerder geheime informatie) en dat alle vier de wapens in feite waren vernietigd tijdens de crash in 1968, volgens het Nationaal Veiligheidsarchief.
Project Horizon
Voordat de civiele ruimtevaartorganisatie NASA in 1969 de eerste astronaut op de maan zette, maakten ten minste twee Amerikaanse militaire organisaties plannen voor de vestiging van strategische militaire maanposten. In 1959 stelde het Amerikaanse leger een voorstel op voor een "bemande militaire" basis op de maan. Dat voorstel, dat werd ingediend door het hoofd onderzoek en ontwikkeling van het leger, kreeg de naam Project Horizon en zou "de potentiële belangen van de Verenigde Staten op de maan ontwikkelen en beschermen", aldus vrijgegeven documenten.
Een ander programma, dit ontwikkeld door de Amerikaanse luchtmacht, probeerde een "Lunar Based Earth Bombardment System" op te zetten dat aan specifieke militaire eisen voldeed. Een andere Air Force studie, deze ingediend in 1959, betrof het tot ontploffing brengen van een nucleair wapen op de maan. De studie werd geleid door Leonard Reiffel, toen een natuurkundige aan het Illinois Institute of Technology, en bevatte ook bijdragen van de astrofysicus Carl Sagan. In een interview uit 2010 met The New York Times zei Reifell dat de "belangrijkste bedoeling [van de nucleaire detonatie] was om de wereld te imponeren met de dapperheid van de Verenigde Staten".
Mapimi Stille Zone
Een vrijgegeven document zou kunnen helpen bij het ophelderen van enkele urban legends bij een van Mexico's meest bizarre toeristenvallen. De zogenaamde Mapimí Silent Zone is een klein stuk woestijn in Durango, Mexico, waar volgens de plaatselijke legende geen radiogolven kunnen worden uitgezonden. Mapim wordt vaak vergeleken met de Bermudadriehoek en wordt bezocht door toeristen die op zoek zijn naar een paranormaal avontuur.
Maar de echte reden dat Mapimí een interessante locatie is heeft niets te maken met aliens of paranormale energie — het heeft te maken met een grote fout van de Amerikaanse luchtmacht. In 1970 stortte een ATHENA V-123-D raket met twee kleine flesjes kobalt 57 (een radioactieve isotoop die soms wordt gebruikt in gezouten bommen) neer in de Durango woestijn. De raket had in New Mexico moeten landen, volgens in 2013 vrijgegeven documenten. Lokale legendes zijn mogelijk ontstaan als gevolg van deze flop van de luchtmacht.
Iran Vlucht 655
In 1988 schoot een Amerikaans oorlogsschip in de Perzische Golf een Iraans burgervliegtuig neer op weg naar Dubai, waarbij alle 290 passagiers aan boord omkwamen. Volgens vrijgegeven documenten identificeerde marinepersoneel het burgervliegtuig ten onrechte als een Iraans gevechtsvliegtuig alvorens de raket te lanceren die de vlucht neerhaalde.
De VS troffen in 1996 een schikking met Iran, waarin zij ermee instemden 61,8 miljoen dollar te betalen om de families van de Iraanse slachtoffers te compenseren. De Amerikaanse regering heeft echter nooit excuses aangeboden. Het Pentagon voerde in 1988 een nu geheim gehouden officieel onderzoek uit naar het incident en trof geen blaam bij de marineofficieren die vlucht 655 neerhaalden.
In de nasleep van het onderzoek door het ministerie van Defensie wezen verschillende journalisten echter op discrepanties tussen het officiële rapport en latere verslagen van wat er is gebeurd. Zo zou de vlucht oorspronkelijk zijn afgeweken van zijn standaardroute, maar dit bleek later onjuist te zijn. In het rapport staat ook dat het oorlogsschip op het moment van de raketlancering in internationale wateren opereerde, terwijl het in feite in Iraanse territoriale wateren opereerde.
Ontvoering van de Lunik
Soms lezen geheime documenten als een scène uit een James Bond film. Dat is het geval met dit document, getiteld "The Kidnapping of the Lunik." Het vertelt het verhaal van een door de CIA geleide missie om een Sovjet maansatelliet te "lenen" voor slechts één nacht.
De zogenaamde ontvoering vond plaats in het begin van de jaren zestig, op het hoogtepunt van de Amerikaans-Sovjet-ruimtewedloop. Om duidelijk te maken dat zij deze race aan het winnen waren, lanceerden de Sovjets een multinationale tentoonstelling van hun Lunik-satelliet, het eerste ruimtevaartuig dat de buurt van de maan van de aarde bereikte. [Top 10 Sovjet en Russische Ruimtemissies].
Op een nacht overtuigden undercover CIA-agenten de vrachtwagenchauffeur die de satelliet van stad naar stad vervoerde om wat te rusten in een nabijgelegen hotel en de satelliet aan hun zorg over te laten, zo blijkt uit de documenten. Vervolgens "leenden" ze de Sovjet orbiter — ze haalden hem uit elkaar en fotografeerden de onderdelen voordat ze hem weer op de vrachtwagen zetten. Volgens de vrijgegeven documenten waren er geen aanwijzingen dat de Sovjets wisten wat er die nacht was gebeurd.
USS Liberty
In 1967, midden in de Zesdaagse Oorlog (een conflict tussen Israël en zijn Arabische buurlanden), vielen Israëlische vliegtuigen de USS Liberty aan, een schip dat inlichtingen verzamelde voor het Amerikaanse National Security Agency (NSA). Vierendertig Amerikanen werden gedood bij de aanval en 171 anderen raakten gewond. Maar was de aanval opzettelijk?
Veel mensen geloven dat de Israëlische regering het vuur wilde openen op het zogenaamde "spionageschip" om te voorkomen dat het gevoelige informatie zou onderscheppen over komende gevechten, aldus het vrijgegeven NSA-rapport. Maar officiële onderzoeken van zowel Amerikaanse als Israëlische instanties concludeerden dat de aanval niet opzettelijk was, waarbij piloten bevestigden dat zij geloofden dat de USS Liberty een vijandelijk schip was. Dit geheime NSA-rapport verklaart het standpunt van het agentschap over deze controversiële kwestie;
FBI bewakingsvliegtuigen
In 2015 bracht het AP het nieuws van een FBI surveillanceprogramma dat kleine vliegtuigen gebruikt om verdachten op de grond te bespioneren. De vliegtuigjes hebben video en mobiele telefoon surveillance technologie aan boord en zijn geregistreerd bij fictieve bedrijven. Toen de AP in juni 2015 haar rapport uitbracht, waren de vliegtuigjes in een periode van 30 dagen boven meer dan 30 steden in 11 Amerikaanse staten waargenomen.
Hoewel de FBI de AP vertelde dat haar programma voor bewaking vanuit de lucht geen geheim is, zijn details over welke informatie de vliegtuigen verzamelen sterk gecensureerd in openbaar beschikbare documenten, aldus de AP. Het rapport stelt ook dat de FBI deze vliegtuigen gebruikt zonder gerechtelijke goedkeuring. Eén document, verkregen door het National Security Archive, toont de namen en adressen van de fictieve bedrijven die de vliegtuigen exploiteren. NSA expert en historicus Matthew M. Aid maakte ook een lijst van de vliegtuigen die gebruikt worden in deze FBI "luchtmacht".
Operatie Kruispunt
In juli 2016 plaatste het National Security Archive gedeklasseerde documenten, films en foto's die Amerikaanse proeven met atoombommen in het Bikini Atol in 1946 tonen. Onder de naam Operation Crossroads waren de tests de eerste atoomexplosies sinds de bombardementen op Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog in augustus 1945. [In Foto's: Duik naar het USS Independence wrak].
Hoewel veel over de proeven bekend is, werpen de vrijgegeven documenten een nieuw licht op de gevolgen van de proeven voor de bevolking van Bikini Atoll, die gedwongen werd te verhuizen. Ze bieden ook een beeld van de bezwaren die wetenschappers en militaire functionarissen vóór de bombardementen naar voren brachten, evenals de beweegredenen achter de beslissing om de proeven ondanks deze bezwaren uit te voeren.
Dokter Zhivago
Tijdens de Koude Oorlog speelde de CIA een rol bij de verspreiding van het boek "Dokter Zhivago" in de Sovjet-Unie. Het boek van de Russische schrijver Boris Pasternak werd door de Sovjets verboden, volgens een artikel in de Washington Post, omdat het een ruimdenkend beeld gaf van de Bolsjewistische Revolutie en de hoofdpersoon, een arts-dichter, sterk individualistisch was.
De CIA zag het potentieel van het boek als propagandamiddel en werkte samen met haar bondgenoten van de Nederlandse inlichtingendienst om ongeveer 1.000 exemplaren van het boek in Sovjet handen te krijgen, volgens documenten die in 2014 werden vrijgegeven. De boeken werden uitgedeeld aan bezoekende Sovjets op de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958 met hulp van het Vaticaan, volgens het Nationaal Veiligheidsarchief.
Gebonden in ongemarkeerd blauw linnen en verpakt in bruin papier vonden de boeken hun weg naar de Sovjet-Unie, waar de CIA hoopte dat ze de anticommunistische gevoelens van ontevreden burgers zouden aanwakkeren. De CIA smokkelde ook andere verboden boeken de Sovjet-Unie binnen, waaronder James Joyce's "Portret van de kunstenaar als jonge man" en Vladimir Nabokov's "Pnin".
FLIR, GIMBAL, en GOFAST: De UFO-video's van het Pentagon
In december 2017 zijn drie geheime video's van de Amerikaanse marine naar de pers gelekt waarop ongeïdentificeerde vliegtuigen te zien zijn die op schijnbaar onmogelijke manieren bewegen. De video's, die de codenamen FLIR, GIMBAL en GOFAST kregen, werden door marinepiloten vastgelegd tijdens routinemissies boven de kust van Californië in 2004 en boven de oostkust in 2014 en 2015. In beide gevallen probeerden de piloten ongewone, vleugelloze vliegtuigen te volgen die zich met hypersonische snelheid voortbewogen, zonder zichtbare voortstuwingsmiddelen.
In de komende maanden deelden talloze media de mysterieuze video's, wat leidde tot wijdverspreide interesse en speculatie. In 2019 werden ambtenaren van het Pentagon gedwongen om toe te geven dat de video's echt waren, en "onderdeel van een grotere kwestie" van toegenomen UFO-waarnemingen in de buurt van Amerikaanse militaire bases, meldde The Times (opent in nieuw tabblad) .
en honderden andere UFO waarnemingen...
Talrijke hoorzittingen van het Congres volgden op het uitlekken van de video, en in juni 2021 bracht het Pentagon een niet-geclassificeerd rapport uit met details over meer dan 140 ontmoetingen tussen militair personeel en ongeïdentificeerde luchtverschijnselen (UAP), een andere naam voor UFO's. Hoewel slechts één van de incidenten met hoge betrouwbaarheid kon worden verklaard, suggereerde het rapport geenszins dat buitenaardse wezens iets te maken hebben met UAP; de meeste UAP-incidenten kunnen waarschijnlijk worden verklaard als buitenlandse bewakingsdrones of rommel in de lucht, zoals weerballonnen, zeiden functionarissen van het Pentagon in nov. 2022.
Sinds de publicatie van de video's is het Pentagon veel transparanter geworden over UFO's...
