Wetenschappers hebben onlangs een van de zwaarste meteorieten opgedoken die ooit op Antarctica zijn ontdekt, evenals vier andere bevroren ruimtestenen die waarschijnlijk duizenden jaren geleden op het ijzige continent zijn neergestort;
De onderzoekers vonden de miniatuurvoorraad meteorieten op het oppervlak van de blauwe ijszone van Nils Larsen in de buurt van het Belgische Princess Elisabeth-station op Antarctica. Van de vijf meteorieten was de blikvanger een steen ter grootte van een meloen die maar liefst 7,6 kilogram woog. Van de 45.000 meteorieten die in Antarctica zijn ontdekt, waren er slechts ongeveer 100 zo zwaar als deze kosmische kanonskogel.
"Bij meteorieten speelt grootte niet per se een rol, en zelfs kleine micrometeorieten kunnen ongelooflijk wetenschappelijk waardevol zijn," zei expeditiewetenschapper Maria Valdes (opent in nieuw tabblad) , een meteoritoloog bij het Field Museum in Chicago, in een persverklaring (opent in nieuw tabblad) . "Maar het vinden van een grote meteoriet als deze is natuurlijk zeldzaam, en echt opwindend."
De meteorieten werden begin januari op het ijsoppervlak gevonden, maar ze zijn niet onlangs op aarde neergestort. De ruimtestenen werden waarschijnlijk duizenden jaren lang in het ijs begraven en kwamen pas weer boven nadat de kolkende beweging van gletsjers ze weer naar de oppervlakte bracht. Maar omdat de meteorieten onder het ijs beschermd waren tegen neerslag, wind en lucht, waren ze volgens de onderzoekers nog perfect intact.
"De objecten komen uit de asteroïdengordel [gelegen tussen de banen van Mars en Jupiter] en zijn waarschijnlijk enkele tienduizenden jaren geleden in het blauwe ijs van Antarctica terechtgekomen," vertelde expeditiewetenschapper Ryoga Maeda (opent in nieuw tabblad) , een doctoraatsstudent aan de Vrije Universiteit Brussel, aan de Belgische nieuwssite The Brussels Times (opent in nieuw tabblad) .
Normaal gesproken moeten wetenschappers de ijskappen afstropen in de hoop op een meteoriet te stuiten. Maar de onderzoekers konden hun zoektocht beperken dankzij een studie die op 26 januari 2022 werd gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances (opent in een nieuw tabblad), waarbij satellietgegevens en een soort kunstmatige intelligentie genaamd machine learning werden gebruikt om delen van Antarctica te identificeren waar de kans groter was dat meteorietclusters naar de oppervlakte werden gebracht. Het was in een van die hotspots dat de nieuw gevonden meteorieten werden ontdekt.
Maar zelfs met een specifieke locatie om te zoeken, kostte het nog veel moeite om de meteorieten te vinden. "De realiteit op de grond is veel moeilijker dan de schoonheid van satellietbeelden," zei hoofdonderzoeker Vinciane Debaille (opent in nieuw tabblad) , een geochemicus aan de Vrije Universiteit Brussel, in de verklaring.
Het team bestreek een groot gebied, dat bezaaid was met andere niet-meteorietstenen van vergelijkbare vorm en grootte. De onderzoekers werden voortdurend voor de gek gehouden door "meteoor-fouten", die leken op ruimtestenen maar veel lichter waren en afkomstig van de aarde, meldde CNN (opent in nieuw tabblad).
De tijdens de expeditie verzamelde meteorietmonsters zijn naar het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen in Brussel gestuurd om te worden ontdooid en geanalyseerd, maar elke expeditiewetenschapper heeft ook monsters van potentieel meteorietstof, die zij rond de gevallen ruimtestenen hebben verzameld, meegenomen voor eigen onderzoek, aldus de verklaring.
De expeditie was de eerste om een van de potentiële meteorietenhaarden te doorzoeken die uit de satellietstudie van 2022 naar voren kwamen. Het succes van het team suggereert dat de studie door andere onderzoekers kan worden gebruikt om nog meer bevroren meteoorfragmenten terug te vinden. In de studie schatten de onderzoekers dat maar liefst 300.000 meteorieten op het ijsoppervlak kunnen liggen te wachten, wat betekent dat tot nu toe slechts ongeveer 15% is teruggevonden.
Het expeditieteam hoopt dat meer meteorieten kunnen worden gevonden om ons te helpen meer te weten te komen over onze kosmische omgeving.
"Het bestuderen van meteorieten helpt ons onze plaats in het heelal beter te begrijpen," zei Valdes. "Hoe groter de steekproef van meteorieten, hoe beter we ons zonnestelsel kunnen begrijpen, en hoe beter we onszelf kunnen begrijpen."
