Een prachtig nieuw beeld toont een vader van een zeedraak die door een weide met zeegras zweeft met zijn juweelachtige eieren op sleeptouw;
Het beeld veroverde de eerste plaats in de categorie Compact gedrag van de wedstrijd 2022 Ocean Art van de Underwater Photography Guide (opent in een nieuw tabblad).
Gewone zeedraken (Phyllopteryx taeniolatus) leven meestal op een diepte van 4 tot 6 meter, hoewel ze kunnen duiken tot 50 meter, volgens het Georgia Aquarium (opent in een nieuw tabblad). Ze beginnen meestal eind juli of begin augustus met broeden;
De eieren beginnen in een prachtige kleur diep magenta, die vervaagt naar bruin als de baby draken zich ontwikkelen. Soms groeien er groene of bruine algen langs de staart van de vader, die voor verdere camouflage zorgen. "Na een paar weken begin je oogvlekken te zien in elk [ei]", vertelde Greg Rouse (opent in nieuw tabblad) , een zeebioloog van het Scripps Institution of Oceanography van de Universiteit van Californië San Diego die niet betrokken was bij de fotowedstrijd, aan Live Science. Rouse zei dat de hier afgebeelde eieren "een vrij vers broedsel" zijn.
In tegenstelling tot de meeste gewervelde dieren zijn het de mannelijke ouders van de zeedraak die tijd en energie steken in de verzorging van de nog niet uitgekomen eieren. Nauw verwante groepen, waaronder zeepaardjes en zeenaalden, vertonen deze ongebruikelijke strategie ook. Zeepaardjes en sommige zeenaalden hebben echter een speciale kangoeroe-achtige buidel om hun eieren in te bewaren, terwijl zeedraken hun eieren gewoon aan de onderkant van hun staart plakken. Het aantal eieren van een zeedraak ligt meestal tussen 100 en 180, afhankelijk van de grootte van het vrouwtje.
Alle zeedraken zijn endemisch voor de wateren van kust Australië. Ze zijn notoir moeilijk te kweken in gevangenschap: Van de drie soorten zeedraken is alleen de gewone (of onkruid)draak met succes in gevangenschap gefokt, en niet in voldoende aantallen om een aanzienlijke populatie in stand te houden. "De zeedraken die mensen in het aquarium zien, worden meestal in het wild gevangen," zei Rouse. Om te helpen controleren hoe dit de aantallen zeedraken beïnvloedt, was Rouse medeoprichter van het citizen science project Seadragon Search (opent in nieuw tabblad), waarin duikliefhebbers hun ontmoetingen met deze vissen kunnen registreren.
Vaders van zeedraken zijn lang niet de enige extreme ouders in zee, en Ocean Art's andere ouder van het jaar is een octopusmoeder. In een verbluffend gedetailleerde foto die de beste van de show werd (opent in een nieuw tabblad), houdt de octopusmoeder haar kroost voorzichtig in haar acht armen, waarbij ze zachtjes water over hen wrijft om ervoor te zorgen dat de zich ontwikkelende baby's genoeg zuurstof krijgen. De fotograaf identificeerde haar als een Caribische rifoctopus (Octopus briareus) en nam deze foto in de zwoele wateren bij West Palm Beach, Florida;
"Bij [octopus] soorten in warm water ontwikkelen de eieren zich vrij snel. Maar bij koudere soorten duurt het veel langer," vertelde Mike Vecchione (opent in nieuw tabblad) , een zoöloog van de National Oceanic and Atmospheric Administration die niet betrokken was bij de fotowedstrijd, aan Live Science. Onderzoekers van het Monterey Bay Aquarium Research Institute (opent in nieuw tabblad) ontdekten een vrouwelijke diepzee-octopus die haar eieren vier jaar lang vasthield — de langst bekende broedduur voor octopussen.
De octopus hier afgebeeld hoeft niet lang te wachten tot haar eieren uitkomen. Ze veilig houden zal echter het laatste zijn wat ze doet. Moeder octopussen eten of zorgen niet voor zichzelf terwijl ze hun broedsel beschermen tegen roofdieren. "Ze zijn in vrij slechte conditie tegen de tijd dat de eieren uitkomen," zei Vecchione, "en voor zover we weten, sterven ze allemaal kort daarna."
